DUT -Euskera-

“Izkutuan ohituak eta izkutuan lohituak”, hala omen zeuden Dut taldekoak beraien letrarik ezagunenetako batean ziotenez. Euskal punk oldarraldiaren ondoren jaio ziren, guda baten erdian oraindik ere, oihu heavyen arabera. Hondarribiarrek ez zieten oihartzun horiei entzungor egiten; ez zioten inoiz muzinik egin iritzia emateari, ezta inguratzen zituzten injustizien aurrean posizio bat hartzeari ere. Baina ez zituen epikak itsutzen, alderantziz, distira horren itzalez jakitun, ezkutuan ziruditen benetan eroso. Atzerritik zetozen diskoak arretaz entzun eta beraien instrumentuak ahalik eta hobekien menderatzen saiatzen ziren, adiskideekin zuzenekoetara joan eta lagunen aurrean kontzertuak eskaintzen zituzten bitartean. Horixe egin zuen Dutek beste ezer baina gehiago eta horixe da Pablo Salgado Mendezek kontatzen diguna taldeari buruz idatzi duen liburuan.